در 29 اکتبر 1929، سه شنبه سیاه به وال استریت رسید، زیرا سرمایه گذاران حدود 16 میلیون سهم را در بورس نیویورک در یک روز معامله کردند. میلیاردها دلار از دست رفت و هزاران سرمایه گذار را از بین برد. پس از سه شنبه سیاه، آمریکا و بقیه کشورهای صنعتی به سمت رکود بزرگ (1929-1939) که عمیق ترین و طولانی ترین رکود اقتصادی در تاریخ جهان صنعتی غرب تا آن زمان بود، رو به پایین رفتند.

چه چیزی باعث سقوط بازار سهام در سال 1929 شد؟

در طول دهه 1920، بازار سهام ایالات متحده تحت گسترش سریع قرار گرفت و در اوت 1929 پس از یک دوره گمانه زنی وحشیانه در دهه 20 به اوج خود رسید. در آن زمان، تولید کاهش یافته بود و بیکاری افزایش یافته بود و باعث می شد سهام بیش از ارزش واقعی خود باشد. از جمله دلایل دیگر سقوط بازار سهام در سال 1929، دستمزدهای پایین، افزایش بدهی ها، مشکل بخش کشاورزی و مازاد وام های کلان بانکی بود که قابل انحلال نبود.

سه شنبه سیاه: 29 اکتبر 1929

قیمت سهام در سپتامبر و اوایل اکتبر 1929 شروع به کاهش کرد و در 18 اکتبر سقوط آغاز شد. وحشت آغاز شد و در 24 اکتبر، پنجشنبه سیاه، رکورد 12,894,650 سهم معامله شد. شرکت‌های سرمایه‌گذاری و بانکداران پیشرو تلاش کردند تا با خرید بلوک‌های بزرگ سهام، بازار را تثبیت کنند و در روز جمعه افزایش متوسطی را ایجاد کردند. با این حال، روز دوشنبه، طوفان دوباره شروع شد و بازار به سقوط آزاد رفت. پس از دوشنبه سیاه، سه شنبه سیاه (29 اکتبر 1929) رخ داد که در آن قیمت سهام به طور کامل سقوط کرد و 16410030 سهم در یک روز در بورس نیویورک معامله شد. میلیاردها دلار از دست رفت، هزاران سرمایه‌گذار را از بین برد و سهامداران ساعت‌ها عقب ماندند، زیرا ماشین‌آلات نمی‌توانست حجم عظیم معاملات را مدیریت کند.

اثرات سقوط بازار سهام در سال 1929: رکود بزرگ

پس از 29 اکتبر 1929، قیمت سهام راهی جز افزایش نداشت، بنابراین در هفته های بعدی بهبود قابل توجهی داشت. با این حال، در مجموع، با سقوط ایالات متحده در رکود بزرگ، قیمت ها همچنان به کاهش خود ادامه دادند و تا سال 1932، ارزش سهام تنها حدود 20 درصد از ارزش خود در تابستان 1929 بود. سقوط بازار سهام در سال 1929 تنها دلیل این رکود نبود. رکود بزرگ، اما برای تسریع فروپاشی اقتصادی جهانی که نشانه آن نیز بود، عمل کرد. تا سال 1933، تقریباً نیمی از بانک‌های آمریکا شکست خورده بودند و بیکاری به 15 میلیون نفر یا 30 درصد از نیروی کار نزدیک شد.

آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار به‌ویژه ضربه سختی خوردند، زیرا آنها «آخرین استخدام‌شده، اولین اخراج» بودند. زنان در دوران رکود بزرگ اندکی بهتر عمل کردند، زیرا مشاغل سنتی زنانه آن دوران مانند تدریس و پرستاری بیشتر مستقل از مشاغل وابسته به بازارها نوسان داشتند.

زندگی برای یک خانواده معمولی در دوران رکود بزرگ دشوار بود. طوفان ها و خشکسالی شدید در دشت های جنوبی، محصولات زراعی را از بین برد و باعث شد که این منطقه به "کاسه گرد و غبار" ملقب شود. ساکنان فراری، به دنبال کار به شهرهای بزرگ نقل مکان کردند.

اقدامات امدادی و اصلاحی در "معامله جدید" که توسط دولت پرزیدنت فرانکلین دی. روزولت (1882-1945) وضع شد، به کاهش بدترین اثرات رکود بزرگ کمک کرد. با این حال، اقتصاد ایالات متحده تا پس از سال 1939، زمانی که جنگ جهانی دوم (1939-1945) صنعت آمریکا را احیا کرد، به طور کامل تغییر نمی کند.