سرمایه گذاری در بخش گردشگری و کاهش فقر در کشورهای در حال توسعه

هنگامی که بیشتر مردم به گردشگری فکر می کنند، تعطیلاتی با یک مقصد جدید، یک خلوت در جزیره ای زیبا، یک تاکستان یا پیاده روی در کوه را تصور می کنند. آنها به ندرت به گردشگری به عنوان منبعی برای کاهش فقر فراگیر در کشورهای در حال توسعه فکر می کنند.

اقامتگاه Nkwichi در موزامبیک مثال خوبی است. سرمایه گذاری در این پروژه ها 75 شغل برای افراد محلی ایجاد کرد که از بیش از 1000 عضو جامعه حمایت می کنند. همچنین یک مسئولیت اجتماعی بوجود آورد که زمینه ساخت پنج مدرسه محلی، یک کلینیک زایمان و یک کارخانه ذرت را ایجاد کرد که تغذیه و آموزش را برای بیش از 350 کشاورز و خانواده‌هایشان فراهم آورد. 

این موضوع تأثیری دگرگون کننده بر کاهش فقر و بهبود کیفیت زندگی برخی از فقیرترین کشورهای جهان دارد.

پتانسیل بخش گردشگری در رشد اقتصادی

بخش گردشگری یکی از بخش های اولویت دار برای سرمایه گذاری و ساده سازی مقررات است. این بخش می‌تواند رقابت‌پذیری را تقویت کند، فرصت‌های اقتصادی را گسترش دهد و مسیری برای رفاه در کشورهای مقصد فراهم آورد. جای تعجب نیست که اقتصادهای در حال توسعه گردشگری را به عنوان یک هدف کلیدی برای تولید رشد اقتصادی در اولویت قرار داده اند.

بخش گردشگری پیوند قوی با رشد اقتصادی دارد. مطالعات تجربی در کشورهای مختلف مانند باربادوس، کرواسی، هند، تایوان و ترکیه رابطه علی بین توسعه گردشگری و رشد اقتصادی را نشان داده است. 

بنابراین بسیاری از دولت ها (به ویژه اقتصادهای کم درآمد) باید سرمایه گذاری در صنعت گردشگری خود را به عنوان وسیله ای برای تحریک رشد در درازمدت و توانمندسازی فقرا برای سهیم شدن در منافع اقتصادی در نظر بگیرند. 

گردشگری یکی از تنها صنایعی در جهان است که در آن «کالا» یا «خدمت» در محل تولید مصرف می‌شود. 

به همین دلیل مردم محلی هم برای بهره مندی از مزایای این بخش از مزیت برخوردارند و هم در معرض خطر طرد شدن یا حتی تأثیرات منفی آن هستند. یک گردشگری خوب برنامه ریزی شده، تنظیم شده و مسئولانه می تواند مکانیزمی عالی برای هدایت منابع از ثروتمند به فقیر - حتی در مقیاس بزرگ باشد. 

فعالیت‌های گردشگری تجاری فرصتی را برای مردم محلی فراهم می‌کند تا در اشتغال مستقیم، در ارائه کالاها و خدمات به مشاغل گردشگری از طریق زنجیره تامین، و همچنین در تعامل مستقیم با گردشگر (به عنوان مثال: صنایع دستی، گشت‌ها، غذا و نوشیدنی) مشارکت کنند. تولید درآمد در میان افراد محلی که مستقیماً با صنعت گردشگری درگیر هستند، به نوبه خود هزینه های غیرمستقیم (دستمزدها) را در اقتصاد محلی تحریک می کند.

گردشگری فرصت هایی را برای تنوع اقتصادی و ارتقای مهارت ها فراهم می کند

کشورهای در حال توسعه می توانند از گردشگری برای حمایت از شرکت ها و کارآفرینان محلی در توسعه محصولات و صادرات جدید استفاده کنند. 

بخش گردشگری ابزاری را فراهم می کند که از طریق آن کارآفرینان محلی می توانند محصولات جدید را آزمایش کنند و قبل از صادرات آنها را در بازارهای بین المللی در کشور خود آزمایش کنند.

گردشگران بین المللی معمولاً تقاضا برای محصولات و خدماتی را ایجاد می کنند که ممکن است قبلاً در بازار محلی وجود نداشته باشد و همچنین استانداردهای کیفیت خاصی را طلب می کنند. در حالی که این فرایندها می توانند در کوتاه مدت یک چالش باشند گردشگری، بازار و انگیزه‌ای برای هدایت این فرآیندها ایجاد می‌کند - که در طول زمان منجر به رشد و بهبود می‌شود.

حفاظت پایدار از دارایی های زیست محیطی و فرهنگی

بسیاری از کشورهای در حال توسعه از دارایی های غنی طبیعی یا میراث فرهنگی مانند پارک های ملی، صخره های مرجانی، گونه های کمیاب، شهرهای باستانی یا بناهای تاریخی برخوردار هستند که در معرض تهدید قرار دارند.

اغلب، دولت ها منابع مالی لازم برای حفظ این مناطق را ندارند و باید به دنبال راه های خلاقانه تری برای تأمین مالی حفاظت از آنها بود. درآمد حاصل از گردشگری یکی از این راه حل ها است - مشروط بر اینکه به شیوه ای مسئولانه تنظیم و مدیریت شود.