غیبت موج قرمز پیش‌بینی‌شده جمهوری‌خواهان در انتخابات میان‌دوره‌ای ایالات متحده ممکن است لحظه‌ای باشد که حزب در نهایت متوجه می‌شود که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق، یک مسئولیت انتخاباتی است. موفقیت سیاسی پایدار بر اساس سیاست های درست و موثری است که زندگی و چشم انداز اقتصادی رای دهندگان را بهبود می بخشد.
حزب جمهوری خواه در انتخابات میان دوره ای امسال آمریکا عملکرد قابل توجهی نداشت و نامزدهایی که بیشترین ارتباط را با دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا داشتند، بدترین عملکرد را داشتند.
فقدان "موج قرمز" مورد انتظار ممکن است لحظه ای باشد که حزب در نهایت متوجه می شود که ترامپ یک مسئولیت انتخاباتی است.
سیاست های اقتصادی ترامپ عامل مهمی در عملکرد ضعیف حزب نبودند اما مطمئناً کمکی هم نکردند. برند سیاست اقتصادی ترامپ پوپولیسم ساختگی است، وعده‌های توخالی به طبقه کارگر می‌دهد، گویی خشم و نارضایتی جایگزین مناسبی برای دستمزدهای بالاتر و فرصت‌های بهتر هستند.
در زمانی که ترامپ رئیس جمهور بود، برای کارگران و خانواده های معمولی چیزی ارائه نکرد. کارگران و خانواده های آمریکایی خواهان دسترسی به فرصت های شغلی بیشتر و بهتر، قیمت های پایین تر دارو، کارایی و نوآوری بیشتر در مراقبت های بهداشتی و مدارس بهتر هستند. در عوض، ترامپ با سوء استفاده از خشم و عصبانیت ناشی از کاهش طولانی مدت مشاغل تولیدی، بهبود آهسته پس از بحران مالی 2008 و رکود بزرگ، و نارضایتی فرهنگی، فریاد پوپولیستی ارائه کرد.
شعار و نمادگرایی بدون ماهیت بس است. دلتنگی برای گذشته ای خیالی بس است. محافظه کاران باید از رشد اقتصادی استقبال کنند نه اینکه اهمیت آن را کمرنگ کنند. آنها باید مشارکت در زندگی اقتصادی را تشویق کنند، نه اینکه روایتی از قربانی شدن را به نمایش بگذارند. محافظه کاران باید نسبت به آینده خوش بین باشند نه از آن بترسند.
